Nederlands 
English (UK) Menu
Een aantal van onze projecten worden mede ondersteund door:
Ananda vzw
Ninovesteenweg 93
9320 Erembodegem
Ondermeer door onderzoek van de Internationale Arbeidsorganisatie ( IAO) komen wij te weten wat de omvang is van de moderne slavernij in de wereld van vandaag. Er zouden meer dan 40 miljoen mensen slachtoffer van zijn.
Vrouwen en meisjes zijn het vaakst slachtoffer van moderne slavernij, hun aantal wordt geschat op bijna 29 miljoen (71 %). Ook kinderarbeid is nog een groot probleem omdat nog 152 miljoen kinderen tussen 5 en 17 jaar slachtoffer zijn van kinderarbeid.
Het IAO stelt het duidelijk: De wereld zal de Duurzame ontwikkelingsdoelstellingen niet kunnen bereiken als wij onze inspanningen niet aanzienlijk verhogen om al deze misbruiken tegen te gaan.
India is zeker één van de probleem-landen die onder de aandacht moeten komen. Door het kastenstelsel worden nog steeds vele vrouwen gedwongen om te trouwen. Op zoek naar een beter leven trekken zij van het platteland naar de grote steden en komen er terecht in de sloppenwijken. Ook de migratie naar het buitenland neemt toe. 6 miljoen Indiërs vertrokken in de voorbije jaren naar landen in het Midden-Oosten waar zij terug in een status van totale afhankelijkheid terecht komen.
De status verbeteren van deze mensen is ook een opdracht die Ananda vzw zich heeft opgelegd. Al onze kleine projecten voor Dalits, Adhivasi en achtergestelde groepen zijn gericht op vorming en het samen opkomen voor hun rechten. Dat vooral de ontwikkeling van de vrouwen een verandering teweegbrengt in de hele gemeenschap stemt ons hoopvol.
Wij doen zeker verder !
Casa del Mundo is een wereldfeest in Aalst, georganiseerd door de stad Aalst en de Raad voor Internationale Samenwerking van Aalst.
Met als thema ‘Iedereen is van de stad en de stad is van iedereen’, wordt de jaarlijkse traditite verder gezet: genieten van wereldcultuur, muziek en dans.
Trouw aan de doelen die Ananda zich reeds van bij het begin stelde, blijven we hulp bieden aan wie het nodig hebben, de armsten der armen: dalits en tribals, weduwen, kinderen, zigeuners. De projecten die we steunen, situeren zich op verschillende vlakken: watervoorziening en/of toiletten in school of dorp, een elektrische generator, zonnepanelen voor een weeshuis, revolvingfondsen voor het vergaren van een basisinkomen.
Stuk voor stuk zijn dit kleinschalige projecten die ten goede komen aan een kleine groep mensen in dorpjes op het platteland. Zij ontsnappen aan de aandacht of interesse van grote ngo’s, precies omdat ze ten goede komen aan een kleine groep. En toch zijn deze kleine projecten broodnodig. Dat merken we bij elk contact telkens opnieuw. Veel van deze projecten zijn ook kortlopend: eens de watervoorziening, de waterput gebouwd werd, de elektrische generator, de zonnepanelen geïnstalleerd en aangesloten, is het project afgewerkt. Ananda ontvangt van de aanvrager een eindverslag, het ene al gedetailleerder dan het andere, en telkens weer met heel veel dankbaarheid.
Al vroeg zijn we op de baan. De afstand die we moeten afleggen is niet echt groot maar de vele wegenwerken bemoeilijken de reis. De chauffeur en begeleider moeten meermaals de weg vragen.
Aruppukottai is een stad in het arrondissement Virudhunagar, in de deelstaat Tamil Nadu, op 48 km van Madurai. De kleine dorpen, gelegen rond Aruppukottai, zijn gekend voor de productie van jasmijn. De heerlijk geurende jasmijnbloemen worden gebruikt als aromamiddel in jasmijnthee, er worden ook olies uit gewonnen voor parfums. Voor Boeddhisten en Hindoes staan de bloemen symbool voor reinheid, daarom worden ze ook veel gebruikt als offergave. Indiase vrouwen en meisjes versieren hun haar met de geurige jasmijnbloemen. Bezoekers worden dikwijls geëerd met dikke overladen kransen met jasmijnbloemen. Aruppukottai zelf is gekend voor de productie van garen. De stad telt meer dan 87 000 inwoners. Meer dan 91 % van de bevolking is hindoe, ongeveer 7 % is moslim en ongeveer 2 % van hen zijn christenen. Verder zijn er nog kleine groepen die een andere religie aanhangen.
Vandaag bezoeken we een ouderlingentehuis in Kattur. Hier steunde Ananda de bouw van toiletten en baden (project A.2012.07). Bij aankomst worden we verwelkomd door de directrice van het tehuis en enkele zusters en worden vergast op een kopje koffie of thee met een koekje. Ondertussen vertellen ze over de noodzaak van hun tehuis. De mensen in de omgeving van Kattur zijn heel arm, de zorg voor oudere mensen is daardoor heel moeilijk. Regelmatig gebeurt het dat een oudje aan de deur van het tehuis wordt afgezet. Na de koffie en het gesprek krijgen we een rondleiding.
Naarmate we ouder worden, denken we ook meer aan onze ‘oude dag’. Zal ik gezond blijven? Kan ik wel in mijn huis blijven wonen? Hoe zit het met thuishulp, thuisverpleging? Is er een verzorgingstehuis in de buurt?
In onze westerse maatschappij zijn er veel voorzieningen die er op gericht zijn om zo lang mogelijk in je eigen huis te wonen. Familiezorg, thuiszorg, thuisverpleging, de huisdokter, allemaal professionele mensen die er voor zorgen dat de oude dag zo goed mogelijk verloopt. Ook de familie mogen we niet vergeten: hoeveel mensen zorgen niet dagelijks voor een ziek of oud familielid. Om ook hen bij te staan zijn er organisaties die een financiële tegemoetkoming geven, de mantelzorgpremie, of die met vrijwilligers er voor zorgen dat de mantelzorger ook voor zichzelf tijd kan nemen. Niet alles loopt altijd zoals voorzien, maar met de juiste hulp lukt het wel.
Bezoek aan Elakkurichi: project 2015/02
Deze dag zou een rustpunt tijdens onze rondreis moeten zijn: in de voormiddag en kort na de middag bezoeken we twee projecten, daarna staat een lokaal cultureel bezoek op ons programma.
Onze begeleider John Mariadoss komt met een ander plan op de proppen. De bezoeken worden uitgebreid: in de buurt zijn twee scholen die met onze financiële steun bezig zijn nieuwe toiletten op te trekken. En nu we toch aanwezig zijn, willen ze ons heel graag bij de feestelijke opening. We hebben er niet veel tegen in te brengen, alles is al geregeld en ze verwachten ons. Het cultureel bezoek zal er moeten bij inschieten. Eén van de schooltjes die we bezoeken is gelegen in de parochie Elakkurichi in het bisdom Kumbakonam en één van de oudste parochies, gesticht in 1605. Elakkurichi is een klein gehucht op 35 km van Kumbakonam en 25 km van Thanjavur gelegen.