Projectenreis 2024
Een hartverwarmende afsluiting van ons bezoek in Shembaganur
Onze laatste dag in Shembaganur, 27 juli, begint vroeg. We worden verwacht op het Sacred Heart College, waar Father James ons opwacht voor een rondleiding. Op deze bijzondere locatie bevinden zich de Grinihi-organisatie en het Inigo Children’s Home, twee initiatieven die zich inzetten voor onderwijs en toekomstkansen voor kinderen en jongeren uit de omliggende dorpen.
Kansen voor jonge meisjes en vrouwen
Eén van de indrukwekkende projecten die we bezoeken, is de Grinihi-organisatie. Dit programma richt zich op meisjes en jonge vrouwen die vroegtijdig uit het onderwijs zijn gestapt. In plaats van zonder perspectief thuis te zitten, krijgen ze hier in één jaar tijd de kans om belangrijke vaardigheden te leren, zoals naaien en computergebruik. Dit vergroot hun zelfvertrouwen en geeft hen de mogelijkheid om later een eigen zaakje te starten.
In de naaiklas maken we kennis met enkele meisjes die trots laten zien waar ze mee bezig zijn. De concentratie en gedrevenheid waarmee ze werken, is bewonderenswaardig. Het is mooi om te zien hoe dit project hen niet alleen praktische kennis bijbrengt, maar ook hoop en ambitie voor de toekomst.
We wandelen verder langs de keuken, een helder lokaal waar nog steeds op hout wordt gekookt. Langs de muur staan tinnen borden en bekers keurig gesorteerd – een eenvoudig maar efficiënt systeem dat perfect past bij de bescheiden, maar goed georganiseerde omgeving.
Een veilige plek voor jonge kinderen
Vervolgens bezoeken we het Inigo Children’s Home, waar jongens en meisjes tot 10 jaar uit de heuveldorpen worden opgevangen terwijl ze naar school gaan. Voor velen van hen zou onderwijs zonder deze opvang simpelweg niet mogelijk zijn.
In de studiezaal vinden we hen in diepe concentratie: op de grond, met hun boeken om zich heen, werken ze stil aan hun huiswerk. Voor ons is dit een ongewoon beeld, maar voor hen is het de dagelijkse realiteit. Sommige kinderen kijken ons met grote ogen aan – sommigen hebben nog nooit eerder vreemde bezoekers gezien en reageren aarzelend, een enkeling begint zelfs te huilen. Jammer genoeg spreken we hun taal niet en kunnen we hen niet geruststellen, maar gelukkig is Father James bij ons. De kinderen hebben duidelijk vertrouwen in hem, en onder zijn geruststellende blik ontspannen ze langzaam.
Om het ijs te breken, zingen we een liedje en leren hen enkele gebaren. Voorzichtig beginnen ze mee te doen, en al snel verschijnt hier en daar een glimlach. Dit kleine moment van verbinding voelt als een kostbare herinnering.
Op weg naar het Inigo Boy's Hostel
Na dit bijzondere bezoek stappen we in een jeep en rijden we naar het Inigo Boys Hostel, enkele kilometers verderop. De laatste kilometers gaan over een onverharde weg, en we worden flink door elkaar geschud. Dit hostel wordt gerund door PEAK, een organisatie die jongens vanaf 10 jaar opvangt en hen de kans biedt om voortgezet onderwijs te volgen.
De impact van dit project reikt verder dan alleen de jongens die hier verblijven. Door hun voorbeeld worden ook andere kinderen in hun dorpen gemotiveerd om naar school te gaan en zich in te zetten voor een betere toekomst. Ananda ondersteunt dit project al sinds 2011, en voor ons is dit een blij weerzien. We bezochten de locatie al in 2011 en 2015, en het is geweldig om te zien hoe het hostel zich verder heeft ontwikkeld.
Bij aankomst wacht ons een feestelijk welkom. De jongens staan in twee rijen opgesteld en we krijgen bloemenkransen omgehangen. Ondertussen slaan enkele jongens zo hard als ze kunnen op trommels – het geluid is overweldigend, maar de energie is aanstekelijk! Bij de ingang van het gebouw bewonderen we een prachtig getekend patroon op de grond, zorgvuldig gemaakt door enkele van de jongens.
In de studiezaal zijn alle banken aan de kant geschoven en samen met de jongens, de toezichters en de paters nemen we plaats. Wat volgt, is een indrukwekkend programma: speeches, verhalen, muziek en dans wisselen elkaar af. De jongens geven het beste van zichzelf, en wij genieten met volle teugen.
Father Benito, die verantwoordelijk is voor het hostel, sluit de bijeenkomst af met een inspirerende toespraak. Ook wij nemen even het woord en bedanken de jongens voor hun warme welkom. Tot slot maken we enkele groepsfoto’s om dit bijzondere moment vast te leggen.
Een warm afscheid
‘s Middags eten we samen met de paters. Het is een gezellige bedoening – er wordt gelachen en levendig gepraat. Andere paters schuiven aan, en al snel ontspint zich een boeiend gesprek.
Wanneer het tijd is om afscheid te nemen, realiseren we ons hoezeer we onder de indruk zijn van hun inzet en toewijding. Ze werken dag in, dag uit aan een betere toekomst voor de kinderen en jongeren in de regio, en dat verdient alle respect.
Met een warm hart en vele mooie herinneringen verlaten we Shembaganur. Eén ding is zeker: we kijken nu al uit naar ons volgende bezoek!
Een onvergetelijke reis vol impact: ons verblijf in Shembaganur
Op 25 juli nemen we afscheid van Mr. Raj en PEACH en vertrekken we naar Shembaganur. Dit pittoreske plaatsje, gelegen in de heuvels rond Kodaikanal op een hoogte van circa 2000 meter, biedt een welkome verademing door zijn aangename klimaat en natuurlijke schoonheid. Kodaikanal, wat in het Tamil 'geschenk van het woud' betekent, is een populaire bestemming, vooral tijdens de hete zomermaanden.
Empowering van vrouwen: De Strijd Tegen HIV/Aids in India
Deze zomer hadden we de kans om een bijzondere reis naar India te maken, waar we de ongelofelijke impact van de PACHE Trust-organisatie op het leven van vrouwen in de seksindustrie van dichtbij mochten meemaken. PACHE Trust zet zich in om hoogrisicogroepen zoals sekswerkers te beschermen tegen HIV/Aids en andere geslachtsziekten, maar hun missie gaat veel verder dan alleen medische hulp. Het is een verhaal van hoop, empowerment en het herstellen van menselijke waardigheid.
